Ապրիլին Ադրբեջանի կողմից ավիացիա չօգտագործելը պայմանավորված է նրանով, որ ՀՀ ՀՕՊ-ը ցանկացած ինքնաթիռ կարող է խոցել

ԱԺ պատգամավոր Հրանտ Բագրատյանն` անդրադառնալով նոր Հարկային օրենսգրքի ընդունմանը նշեց. «Կառավարությունը չունի որևէ տեսլական, թե 15 տարի հետո ինչ տեսք կունենա տնտեսությունը, ուրեմն՝ վաղաժամկետ էր ձեռնամուխ լինել Հարկային օրենսգրքին։ Այսինքն՝ բոլոր փոփոխությունները, որոնք պետք էին, կարելի էր օրենքներ փոխել, այլ ոչ թե օրենսգիրք: Տնտեսության տարաբնակեցումը ոչ մեկին պարզ չէ։ Մի բան է ակնհայտ, որ դատելով եվրոպական երկրների և Չինաստանի տնտեսություններից, եթե առաջիկայում ամբողջ տնտեսությունը չհանձնվի փոքր ու միջին բիզնեսներին, ամբողջը՝ մինչև 88%-ը, Հայաստանը չի զարգանա: Այսինքն՝ արվում է համաշխարհային տնտեսական էվոլյուցիայի պահանջին հակառակ քայլ: Ստեղծում են օրենսգիրք, որպեսզի 10-15 տնտեսական ընտանիք հավերժ կառավարեն երկիրը»,- ասաց պատգամավորը: Նա նաև ընդգծեց, որ, եթե վաղը ժողովուրդը դուրս գա փողոց՝ ինքը նրանց կողքին կլինի:

ԱԺ-ում առաջացած  միջադեպի մասին Հրանտ Բագրատյանն ասաց. 

«Ես պատգամավորի հետ ի՞նչ տարաձայնություն պետք է ունենամ: Որոշ պատգամավորների վերապահված է ֆունկցիա՝ փորձել տրամաբանված ասած բանը խանգարել, միջամտել: ԱԺ- ում պետք է կարգ լինի, ես հետևում եմ այդ կարգին և խոսում եմ քննարկվող թեմայից: Երբեք չի կարելի խոսել կամ որակավորել, թե մյուս պատգամավորը լավ ասեց, թե վատ՝ բոլորը հավասար են: Ափսոսում եմ, որ նման բան է եղել, բայց չեմ փոշմանել: ԱԺ-ն այն տեղն է, որտեղ բոլորը որակում պետք է տան միայն քննարկվող օրենքին և այլ ոչ թե միմյանց: Հակառակ ուղղությամբ միմյանց որակում տալու մասով՝ ցանկացած մոտեցում կընդհատվի, կմիջամտվի՝ կոպտորեն: Քննարկվում է օրենք,  ես ի՞նչ իրավունք ունեմ վեր կենալ  ու ասել, թե դուք լավ եք խոսում, թե վատ: Օրենքից խոսեք»:

հունիսի 20-ին Սանկտ-Պետերբուրգում   կայանալիք  Սերժ Սարգսյան- Իլհամ Ալիև հանդիպումից Հրանտ Բագրատյանը որևէ ակնկալիք չունի: «Եթե մեր նախագահը  բանակցում է, ինքը լիազորվա՞ծ է խոսել տարածքների զիջումից, ինքն էր չէ՞, որ ապրիլին ասեց, թե Կազանի փաստաթղթով 5 շրջան պետք է տանք, և մենք համաձայնել ենք դրան: Շատ մարդիկ և մենք էլ ասեցինք, ոնց թե , հո  դա ձեր հողը չի, որ տալիս եք: Դա մեր որոշելու հարցը չէ: Դրա համար էի ես ուզում, որ ճանաչենք Արցախը: Արցախի անկախությունը, երբ որ ճանաչեինք, կասեինք դե գնացեք իրենց հետ էլ բանակցեք: Մենք չենք կարող որոշել, թե որ տարածքը, որ գյուղը պետք է հանձնեն:  Դա ղարաբաղյան հանրաքվեի հարցեր են»: