Ես արդեն այն տարիքում եմ, որ էլ ինձ վախեցնել էլ չի լինի. պիտի գնդակահարեն, թող տանեն գնդակահեն.«Իրավունք»

Պարոն Դավիդյան, բայց մինչ այս խոսել եք, չէ՞: Անգամ մեզ հետ զրույցում ասացիք, որ եղանակների տաքացմանը զուգահեռ վիրուսը կնահանջի:
Փաստն այն, որ մեզ մոտ չի նահանջում: Պետք է որ նահանջեր, ըստ օրենքի, ինչ ասեմ: Մնացած հարցերին եկեք չպատասխանեմ էլի: Ես անկեղծ եմ ասում, առանց խոսել էլ այնքան բան է գլխիս եկել, որ չեմ էլ հասկանում: Արդեն ես էլ եմ սկսել ինքս ինձ մտածել` գուցե ես հանցագո՞րծ եմ: Այ մարդ, թող տանեն, նստեցնեն, պրծնեն, ի՞նչ են ուզում ինձանից, ինչքա՞ն կարելի է:
Նկատի ունեք Ձեզ առաջադրված «միլիոնավոր դրամների չարաշահումների փաստի առթիվ հարուցված» մեղադրա՞նքը:
Այո, թող գան իմ ապրելակերպը տեսնեն, քանի սենյակ ունեմ: Բայց էնպիսի արարքների մեջ են մեղադրում, որ արդեն սկսում եմ ինքս ինձ չհավատալ: Ամեն ինչին չափ ու սահման կա, չի կարելի: Ես արդեն այն տարիքում եմ, որ էլ ինձ վախեցնել էլ չի լինի: Պիտի գնդակահարեն, թող տանեն, գնդակահարեն»: