Տեսանյութ.Խավարման կարգ` ի հիշատակ Քրիստոսի մատնության և չարչարանքների          Մարտի 29-ին կդադարեցվի հետևյալ հասցեների ջրամատակարարումը       Տեսանյութ.Ավագ Հինգշաբթի՝ Սուրբ Հաղորդության խորհրդի հաստատում, Խորհրդավոր ընթրիք    

14 դեկ 2021 14:17

Ֆրանսիայի նախագահի թեկնածուները շտապում են Հայաստան այցելել որ ի՞նչ անեն, ինչպե՞ս են «փրկելու Հայաստանը»

regnum.ru–ն «Ֆրանսիայի նախագահի թեկնածուները շտապում են Հայաստան այցելել» վերնագրով հոդվածում գրում է, որ տեղեկություններ են հայտնվել, որ Ֆրանսիայի նախագահի թեկնածուներ Էրիկ Զեմմուրն ու Վալերի Պեկրեսսը մտադիր են «մոտ օրերս» իրենց առաջին նախընտրական այցը կատարել Հայաստան։ Ֆրանսիական մամուլը պնդում է, որ Ֆրանսիայի հայ համայնքի մի քանի ներկայացուցիչներ բաց նամակ են գրել Ֆրանսիայի նախագահ Էմանուել Մակրոնին և նրան նույնպես հրավիրել են այցելել Հայաստան։ Ավելի վաղ Երևանում Ֆրանսիայի դեսպան Անն Լույոն հայտարարել էր, որ Մակրոնը «շատ ուրախ կլինի այցելել Երևան, սակայն օրը դեռ որոշված չէ»։


Ենթադրվում է, որ եթե նման այց կայանա, ապա այն կհամընկնի երկու երկրների միջև դիվանագիտական հարաբերությունների հաստատման 30-ամյակի հետ։ Ընտրությունների օրացույցն ու ավանդույթները Մակրոնին թույլ են տալիս չշտապել։ Սպասվում է, որ նա իր ծրագրերի մասին կհայտարարի դեկտեմբերի 21-ին, երբ կդառնա 44 տարեկան։ Ֆրանսիայում նախագահական ընտրությունները նշանակված են 2022 թվականի ապրիլի 10-ին, և դժվար է ասել՝ արդյո՞ք Մակրոնը մինչև այդ ժամկետը ժամանակ կունենա իր ծրագրերն իրականացնելու համար։


Այնուամենայնիվ, Ֆրանսիայում նախընտրական իրավիճակը միշտ էլ իր բարդ դրաման է ունենում։ Առնվազն քառասուն քաղաքական գործիչ արդեն իսկ հայտնել է Ելիսեյան պալատի պատմական բնակարաններում հաստատվելու ցանկության մասին։ Սակայն քարոզարշավին պաշտոնապես միանալու համար դիմորդներից յուրաքանչյուրը պետք է մինչև 2022 թվականի փետրվարի 26-ը ապահովի առնվազն 500 քաղաքային ավագանու անդամի և քաղաքապետի աջակցություն։ Թեկնածուների վերջնական ցուցակը հայտնի կդառնա միայն մարտի 11-ին։ Այստեղից էլ կարելի է անել առաջին եզրահանգումը. Զեմմուրն ու Պեկրեսսը Հայաստանում կհայտնվեն առանց նախագահի թեկնածուի պաշտոնական կարգավիճակի։ Սոցիոլոգիական հարցումները ցույց են տալիս, որ Զեմմուրն առաջին փուլում կարող է հույս դնել միայն 15%-ի վրա, իսկ ահա Պեկրեսսի ցուցանիշները «սայթաքուն» են և արագ փոփոխվող։


Ենթադրվում է, որ նա առաջին փուլում կարող է զբաղեցնել երկրորդ տեղը, հարցումները երկրի ներկայիս ղեկավարին են տալիս առաջին տեղը։ Երկրորդ եզրահանգումն այն է, որ Զեմմուրի և Պեկրեսսի համար նախընտրական արշավի մի մասի «փոխանցումը» Հայաստան, որպես օտար հարթակ, հիմնականում միջոց է Ֆրանսիայի քաղաքական ազդեցիկ և տնտեսապես հզոր 500 հազարանոց հայկական սփյուռքի ձայները շահելու համար: Դա՝ միայն նեղ իմաստով։ Իսկ ընդհանրապես, լայն իմաստով, նրանք կփորձեն հանդես գալ որպես «Մեծ մերձավոր արևելքում քրիստոնեության շահերի պաշտպանների» դրոշակակիրներ «ֆրանսիական գավառականության» հագուստը իրենց վրայից շպրտելու համար։


Երրորդ եզրահանգումն այն է, որ Ֆրանսիայի քաղաքական դաշտի աջ և ձախ թևերում մոլեգնող գաղափարաքաղաքական ճգնաժամի բոլոր նշանները կտեղափոխվեն հայկական կամրջի վրա։ Ի վերջո, Զեմմուրն ու Պեկրեսսը ցույց կտան այն փաստը, որ Մակրոնը «կորցրել է Կովկասը», իսկ Նիկոլ Փաշինյանի կառավարությունը «կորցրել է Փարիզը» Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի ժամանակ, քանի որ վերջինս իրեն չի պահել այնպես, ինչպես ի սկզբանե ենթադրվում էր Երևանում։ Այս առումով Զեմմուրն ու Պեկրեսսը փաստարկներ ունեն քննադատելու Մակրոնի քաղաքականությունը թե՛ ընդհանրապես Անդրկովկասում, թե՛ մասնավորապես Հայաստանի առնչությամբ։ Նախկինում ֆրանսահայերը վրդովված էին Ֆրանսիայի նախագահ Նիկոլա Սարկոզիի «դավաճանությունից», այժմ «տարակուսած» են Մակրոնի քաղաքականությունից, որը միայն հայտարարություններ է անում։




Բայց կոնկրետ ի՞նչ կարող է տալ Երևանին իր տարածքում իրագործվող ֆրանսիական ինտրիգը, մանավանդ, որ Հայաստանը ընկղմված է միաժամանակ Ադրբեջանի և Թուրքիայի դեմ զինված և քաղաքական երկարատև առճակատման մեջ և կարիք ունի խաղաղ հանգստի պայմանների ստեղծման, օտարերկրյա ներդրումների ներգրավմամբ զարգացման և նախատեսվող արդիականացման քաղաքականության իրականացման։ Ի վերջո, կան ուժեր, և ոչ միայն արտաքին, որոնք իրենց շահերից ելնելով՝ փորձում են երկիրը առաջին ճակատագծում պահել։ Շուտով Ֆրանսիայում նախընտրական քարոզարշավը կանցնի, կլինի հանգիստ, իսկ Հայաստանը կշարունակի մնալ «իր շահերով և նախկին աշխարհաքաղաքական հարթությունում»։


Զեմմուրը, որին արդեն անվանում են «ֆրանսիական Թրամփ», օրինակ՝ հայտարարել է «Ֆրանսիան փրկելու» և «Բրյուսելի կողմից խլված ինքնիշխանությունը նրան վերադարձնելու» մտադրության մասին։ Ումի՞ց և, որ ամենակարևորն է, ինչպե՞ս է նա մտադիր «փրկել Հայաստանը»։ Ճիշտ է, խնդրի մյուս կողմն էլ կա. Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմից հետո Փաշինյանի և արևմտահայ սփյուռքի հարաբերություններում ճգնաժամային երևույթներ են սկսել ի հայտ գալ՝ պայմանավորված նրա նոր տարածաշրջանային քաղաքականությամբ։ Վարչապետը սկսել է կորցնել իր նախկին աջակցությունը, և այժմ փորձում են նրա համար խնդիրներ ստեղծել՝ հորիզոնում պահելով պոտենցիալ ներդրումները, որպես խայծ։


Փորձագետների կարծիքով, դա նկատելի է դարձել այն ժամանակ, երբ Ղարաբաղյան երկրորդ պատերազմի ժամանակ հայկական սփյուռքի լոբբին, բացառությամբ Ֆրանսիայի, առեղծվածային պատճառներով չի աջակցել Փաշինյանին՝ ցույց տալով նրա հայտարարած քաղաքական ուղղության հեռանկարի նկատմամբ հույսի բացակայությունը։ Այժմ, երբ Ադրբեջանի հետ պատերազմը տանուլ է տրվել, սփյուռքը լիակատար հիասթափություն է ապրում, վստահության կորուստ է ապրում և մեղադրում է Հայաստանի իշխանության թե՛ ներկա, թե՛ նախկին ղեկավարներին։ Բայց այդ դեպքում ինչո՞ւ են Զեմմուրն ու Պեկրեսսը գնում Երևան։


Մանրամասները՝ «Փաստ» օրաթերթի այսօրվա համարում

Մեկնաբանություններ


Համընկնող լուրեր