Յուրաքանչյուր անձ այնքան հոգեբանական ռեսուրսներ ունի, որոնց մասին անգամ չգիտի. Հարցազրույց Ս. Հարությունյանի հետ
Առողջ ապրելակերպի, սթրեսակայունության և հոգեբանական այլ խնդիրների վերաբերյալ Hayacq.com-ի հարցազրույցը հոգեբանական գիտությունների թեկնածու, դոցենտ Սոնա Հարությունյանի հետ:-Ո՞րն է սթրեսակայունության առանձնահատկությունը:
-Սթրեսակայունությունը պահպանում է նորմալ աշխատունակությունը սթրեսորի ներգործության ժամանակ, այլ կերպ ասած՝ սթրեսին դիմակայելու հնարավորությունն է: Ժամանակակից կյանքում սթրեսորները շատ են, եւ մարդը պետք է իր սթրեսակայունության ռեսուրսը ամրապնդի, որպեսզի կարողանա հաղթահարել սթրեսները։ Սթրեսակայունությունն անհատական առանձնահատկություն է, որն իր մեջ ներառում է մի շարք հոգեբանական գործոններ, ինչպիսիք են՝ սեփական անձի իրատեսական գնահատականը, լավատեսությունը, հուզական կայունությունը, նախկին փորձը, աշխարհայացքը: Եվ, քանի որ սերտորեն կապված է նաև իմունիտետի հետ, անհրաժեշտ է հետեւել սննդակարգին, ֆիզիկական ակտիվությանը ևս:
-Հնարավո՞ր է արդյոք ինքնուրույն հաղթահարել սթրեսը:
-Կյանքի սթրեսների մեծ մասը հնարավոր է ինքնուրույն հաղթահարել: Կախված է, անշուշտ, անձի սթրեսակայունությունից, տվյալ պահի հոգեվիճակից, սթրեսորի ուժգնությունից, տևականությունից։ Յուրաքանչյուր անձ այնքան հոգեբանական ռեսուրսներ ունի, որոնց մասին անգամ չգիտի, եւ մասնագետի օգնությամբ դրանք վեր հանելով՝ կարող է մեծապես նպաստել նաև սթրեսակայունության զարգացմանը։ Սովորաբար մասնագետին դիմում են, երբ արդեն ինչ-որ բան անհանգստացնում է, բայց շատ ավելի արդյունավետ է, երբ փորձում ենք մեր ռեսուրսներն այնքան ակտիվացնել, որպեսզի զերծ մնանք սթրեսի ամենատարբեր հետեւանքներից:
-Կարո՞ղ ենք ասել, որ սթրեսը նաև առողջ ապրելակերպի «թշնամին» է: Լինում են դեպքեր, որ ո՛չ առողջ սննդակարգը, ո՛չ ֆիզիկական ակտիվությունը արդյունք չեն տալիս, կիլոգրամներն ոչ միայն չեն նվազում, այլեւ ավելանում են:
-Ոմանց մոտ սթրեսի ժամանակ նկատվում է ախորժակի անկում, ոմանց մոտ, հակառակը, շատակերություն: Սա պայմանավորված է օրգանիզմի առանձնահատկությամբ: Բայց, նախևառաջ, պետք է հասկանալ գիրանալու պատճառը։ Օրինակ, պատճառ կարող են լինել չլուծված հոգեբանական խնդիրները: Այդ դեպքում, անհրաժեշտ է մասնագետի օգնությամբ դուրս բերել այդ խնդիրները եւ հաղթահարել: Այլ պատճառ է գենետիկ նախատրամադրվածությունը․ մարդը շատ չի ուտում, բայց հակված է գիրանալու: Հաճախ գիրացման պատճառ է լինում նաեւ նստակյաց աշխատանքը: Այստեղ, բնականաբար արդյունավետորեն կօգնի ֆիզիկական ակտիվությունը:
-Ի՞նչ կասեք մարդու մոտ ինքնագնահատականի ցածր լինելու մասին:
-Յուրաքանչյուրն ունի ե՛ւ դրական, ե՛ւ բացասական հատկանիշներ, ինչպես ներքին, այնպես էլ՝ արտաքին: Իհարկե, խրախուսելի է, որ անձը կարողանում է ընդունել իր բացասական հատկանիշները, բայց կարեւոր է նաեւ գիտակցել՝ դրական կողմերի մասին, որոնք իրեն դարձնում են յուրօրինակ և սեփական ռեսուրսն են դժվարությունները հաղթահարելու ժամանակ: Ցածր ինքնագնահատականի դեպքում անձը սովորաբար թերագնահատում է իր հնարավորությունները, խուսափողական վարքագիծ է դրսևորում տարբեր իրավիճակներում, «վնասում» է սթրեսակայունությանը։ Հետևաբար, ցանկալի է իրատեսական ինքնագնահատականը․ ընդունել Ձեզ այնպիսին, ինչպիսին որ կաք, և հոգ տանել Ձեր մասին՝ սկսած քնի ռեժիմից, սննդակարգից, ֆիզիկական ակտիվությունից, մինչեւ՝ սթրեսակայունության զարգացում:
Hayacq.com
