Ում հաստատ կալանավորելու չէ՝ նաղդ փակում եք, էսքան կո՞շտ, գլխատել էս եզակիներին, ստացեք հետ էդ տարածքն էլ, էդ փողերն էլ, կալանքս ո՞ր՚ն է
Հեռուստամեկնաբան, լրագրող Դավիթ Գրիգորյանի գրառումը. «ԱՆՆՈՐՄԱԼ Է ԱՐԴԵՆ
ինչքան կարելի է կալանք կիրառել: Հայաստանի պետական սիմֆոնիկ նվագախմբի գեղարվեստական ղեկավար և գլխավոր դիրիժոր Սերգեյ Սմբատյանին փակում եք, որովհետև ազատության մեջ գտնվելով ի՞նչ է անելու, ասենք՝ նվագախմբին ֆալշ նվագե՞լ է տալու:
Հասկացանք, որ քրգործ կա, հասկացանք, որ կասկածվում է ինչ-որ բանի մեջ, բայց դա ի՞նչ է, էնպիսի մեղադրանք է, որը պարտադիր կալա՞նք է նախատեսում: Մարդն իր երաժշտությամբ ինչ-որ մեկին սովամահությա՞ն է հասցրել, որ վախեր կան:
Հերիք եղավ էլի: Ում պիտի հաստատ դատեք ու փակեք՝ ազատության մեջ շարասյուներով ֆռֆռում են: Ում հաստատ կալանավորելու չէ՝ նաղդ փակում եք: Հեն է, մեկը կա՝ ընտանիքով դատախազություն էիք կանչել: Մի «լավաշ» էլ ապօրինի գույք էիք գտել: Նա հեչ, Սերգեյը՝ մե՞ջ:
Ստացեք հետ էդ տարածքն էլ, էդ փողերն էլ: Բայց կալանքի իմաստը ո՞րն է: Սա էս ի՞նչ պրակտիկա է, չեմ հասկանում: Առանց էդ էլ արվեստի եզակի գործիչներ ունենք, որոնք հայկական մշակույթը ինչ-որ կերպ ներկայանալի են դարձնում աշխարհում:
Սա, իհարկե, վերջիններիս որևէ արտոնություն չի շնորհում, բնավ: Բայց էսքան կոշտ ու կոպիտ կլինի՞ գլխատել էս եզակիներին: Բերեք, բացատրեք, փոխհատուցել տվեք, բայց փակում եք էդ տղուն, որ էլ երբեք ստեղծագործի՞:
Ու սրան զուգահեռ մի նառկամանի, անունով մեգա աստղի, էժանագին ու անորակ երաժշտության առաջամարտիկներից մեկին են կանչում Երևան՝ համերգ տալու:
Փաստորեն Սնուփը, որը իրականում մեռած աստղա, ավելի ընկալելի է որոշների համար, քան դասական երաժշտության հայ լոկոմոտիվներից մեկը:
Աբսուրդ»:
