Նեղանաք, թե ոչ, ես չեմ կարող ասել, թե Հայաստանն այն երկրների շարքում է, որոնք ինձ գրավում են

Մոսկվայում՝ «Բիբլիո-Գլոբուս» առեւտրի տանը, Վլադիմիր Պոզների «Հրաժեշտ պատրանքներին» գրքի հայերեն տարբերակի շնորհանդեսի շրջանակներում հանդիպում է տեղի ունեցել հեղինակի հետ։

Հանդիպմանը միացել էին նաև լրագրողներ Երևանից։

Հանդիպման մոսկովյան մասնակիցներից մեկը Վ. Պոզներին խնդրեց կիսվել Հայաստանի մասին հիշողություններով ու Լեռնային Ղարաբաղի կոնֆլիկտի վերաբերյալ մոտեցմամբ։ Պատասխանն առավելագույնս կոռեկտ էր․ «Ես ամերիկանիստ եմ, և դա այն երկիրն է, որն ինձ շատ է հետաքրքրում։

Չեմ վախենա ասել՝ ես այն շատ լավ գիտեմ։ Ինձ շատ է հետաքրքրում նաև Եվրոպան, ես ծնվել եմ Փարիզում, ես Ֆրանսիայի քաղաքացի եմ...

Նեղանաք, թե ոչ, ես չեմ կարող ասել, թե Հայաստանն այն երկրների շարքում է, որոնք ինձ գրավում են, ինչպես և Վրաստանը և շատերը։

Արդյոք ես տեղյա՞կ եմ այդ կոնֆլիկտից։

Դուք գիտեք՝ այո՛, ես տեղյակ եմ։

Արդյոք ես հեղինակությո՞ւն եմ։ Ոչ։

Ես զգացողություններ ունե՞մ։

Բայց դրանք զգացողություններ են, ոչ ավելին։

Ես համակրանք ունե՞մ։ Այո՛։ Եվ ի՞նչ։

Ես շատ զգույշ եմ իմ արտահայտություններում...

Հարկավոր է զգուշավոր լինել նրանում, ինչ ասում ես, քանի որ կարող ես վիրավորել մարդկանց։

Այն, ինչ տեղի է ունենում, ողբերգություն է։ Շատերն են զոհվել երկու կողմից էլ...

Դրանում ոչ մի լավ բան չկա...»։