Մեղա քեզ տեր, աչքիս էս խեղճ տղեն էլ Սայաթ-Նովի օրն է ընկնելու

-Ա սալամալեյքում յոլդաշ Նիկոլ:

-Բարև գյոզալ:

-Մաշալլա, ղայդին տղամարդ ես երևում, կնամեծար:

-Խանումա Մեհրիբան, Ալլահը տեսքի և խելքի առումով քո նման գյոզալին մեծ շնորհ է արել:

-Եղբայր Նիկոլ, դու էլ քո աստծուց պիտի գոհ լինես, ղաչաղից քեզ թագավոր է կարգել:

-Թագավոր ասեցիր հիշեցի, ո՞ր քամիներն էին քեզ տարել Ռուսաստանի ցարի մոտ:

-Տաք քամիները եղբայր Նիկոլ, տաք քամիները:

Ռուսը միշտ էլ թուրքի նեղ օրվան հասել է, ռուսը ձեր հետ է սիլի բիլի անում, երբ հարցը լրջանում է՝ նա յա մի Սումգաիթ, յա մի կալցո օպերացիա է անում և բազարը փակվում է:

-Խանումա չեմ հասկանում, զանգել ես, որ վախեցնե՞ս:

-Չէ կարդաշ Նիկոլ, զանգել եմ մշակույթից խոսեմ, պոեզիայից… կուզեմ քեզ մեր ժողովուրդների երջանիկ տարիներից մի բանաստեղծություն կարդամ:

«Արաքսն ու Քուռը քույրերի նման իրար փաթաթված դառնում են մի գետ, մեկ տեղ են մտնում ծովը կասպիական և այնտեղ ձուլվում մեծ Վոլգայի հետ»:

-Լավ խանումա Աննան է գալիս, հետո կխոսենք:

-Մեղա քեզ տեր, աչքիս էս խեղճ տղեն էլ Սայաթ-Նովի օրն է ընկնելու:

Hayacq.com-ի «Ճշմարիտ խորաթա» շարքից. Թիվ 1