Տեսանյութ.Արա, դուք վախեցած եք,Ճիշտ եք անում, որ վախենում եք.պահը մոտենում է.ինչ պլանավորել ենք, անելու ենք          Արամ Սարգսյանը՝ առաջիկա շաբաթներին թշնամու հնարավոր հարձակման մասին       Իշխանությանն անհանգստացրել է Արցախի նախագահի բաց խոսելը ՝ ՀՀ տարածքների նկատմամբ ադրբեջանական օկուպացիայի և տարածքային պահանջատիրության մասին    

09 նոյ 2021 15:09

Այո, ես էլ եմ մեղավոր դրանում, բայց արդյոք դա մենակ իմ մեղքն էր

Պաշտպանության նախարարության նախկին խոսնակ Արծրուն Հովհաննիսյանն ԱԺ պաշտպանության և անվտանգության մշտական հանձնաժողովում աշխատանքի է անցել որպես փորձագետ: Ըստ տեղեկությունների՝ նա կլինի նաև 44-օրյա պատերազմի հանգամանքներն ուսումնասիրող քննիչ հանձնաժողովում:


Aysor.am-ն այս ու այլ թեմաների շուրջ զրուցել է Արծրուն Հովհաննիսյանի հետ:


- Երբ հայտի դարձավ, որ դուք լինելու եք հանձնաժողովում, շատ քննադատություններ եղան: Ինչպե՞ս կարձագանքեք քննադատություններին ու այն մեղադրանքներին, որ հնչում են ձեր հասցեին:


- Եթե մեկ բացասական արձագանքի կողքը հինգ հարյուր հատ դրական եմ տեսնում, փողոցում մարդիկ փաթաթվում են ու շնորհավորում են, շատ նորմալ եմ վերաբերվում: Ես հոգնել եմ այս թեմայից, բայց եթե կա հարց, պետք է միշտ պատասխանել: Մենք ծանր պարտություն ենք կրել, ծանր պատերազմով ենք անցել ու մարդկանց մի մաս է լինելու, որ գիտակցված կամ չգիտակցված, միտումնավոր կամ ոչ միտումնավոր, ինչ-որ մեկի ազդեցության տակ կամ նպատակաուղղված մեղավորներ է փնտրելու: Իհարկե, ցանկացած լուրջ մասնագետ, որը պատերազմից, բանակից հասկանում է, իր մոտ քմծիծաղ է առաջանում այդ մեղադրանքներից:


Ստացվում է այսպես՝ պատերազմում բանակի մարտունակությանը առնչվող իրական գործոններից ոչ մեկը հետաքրքիր չի մարդկանց, թե ինչպես է աշխատել հետախուզությունը, մարտական պատրաստությունը, զենք-զինամթերքը: Հետաքրքիր է մի բան՝ ինֆորմացիան այսպես է եղել ու, ըստ իրենց լոգիկայի, լավ չի եղել: Սա գիտե՞ք ինչի մասին է խոսում՝ պատերազմի մասին մեր ողբերգական պատկերացումների: Պրիմիտիվ օրինակ բերեմ. ոնց որ ֆուտբոլի առաջնության տանես քո թիմը, պարտությունից հետո ոչ քննարկես մարզչի աշխատանքը, ոչ քննարկես ֆուտբոլիստների աշխատանքը, ասես՝ մեկնաբանը շատ վատ մեկնաբանեց ֆուտբոլը, պարտվեցինք: Մոտավորապես նման մի բան է, որ լուրջ մարդկանց մոտ ծիծաղ է առաջացնում:


- Ֆուտբոլի օրինակը բերեցիք: Այդ օրինակի վրա հիմնվելով՝ կարո՞ղ ենք ասել՝ պետք է նախ գնահատական տալ պետության ղեկավարին, բանակի հրամանատրությանը, հետո՝ ձեզ:


- Բնականաբար բոլորին: Բանակը բարդ մեխանիզմ է, բանակի մարտունակությունը մի օրում չի ձևավորվում: Ես գիտեմ՝ հիմա իմ խոսքերը կարող են շահարկել, ասել՝ Արծրունն ասում է՝ կոնկրետ այս մարդկանց կանչեք. հարցը կոնկրետ մարդիկ չեն, հարցը բոլոր ոլորտների բոլոր պատասխանատուներն են: Բանակն ունի հետախուզություն, հետախուզության ոլորտն ինչպե՞ս է իրեն ձևավորել, պետք է քննվի, բանակն ունի մատակարարում՝ սնունդ, զենք, հագուստ, պետք է քննվի, բանակն ունի մարտական պատրաստություն, ինչպե՞ս ենք մենք մեր զորքին վարժեցրել պատերազմի, կա հրամանատարական պատրաստություն՝ ինչպե՞ս ենք հրամանատարին պատրաստել պատերազմի: Ասյտեղ կոնկրետ մեկ-երկու անձով չէ, տասնյակ մարդիկ կան ու տարիների աշխատանք:


- Կարծիքներն այսպիսինն են՝ հայկական բանակը չի պարտվել, պարտվել է պետությունը, եղել է դավաճանություն: Ինչո՞ւ մենք պարտվեցինք ու արդյոք եղել է դավաճանություն:


- Իրականում, այո, պատերազմներում չի պատերազմում բանակը, պատերազմում է պետությունը, բայց պետությունը պատերազմում է բանակով: Ես համաձայն եմ այն տեսակետի հետ, որ բանակն առանձին չի պարտվել, պարտվել է պետությունը, բայց, եթե վերցնենք որպես առանձին ինստիտուտ, բնականաբար, բանակը կռվել է այնքան, ինչքան մենք իրեն պատրաստել ենք կռվի: Ադրբեջանը 2008-2010 թվականից սկսեց ինտենսիվ զինվելը, 2014-ից արդեն բալանսի խախտման պրոցեսներ կային: Այդ պահից, ըստ էության, ռազմական առումով պետք է մեր ուշադրությունը դնեինք այդ փուլի վրա՝ ինչը սխալ արեցինք, ինչը թերի արեցինք:


- Բայց մենք այդ տարիների ընթացքում թերագնահատում էինք հակառակորդին:


- Այո, ես էլ եմ թերագնահատել, ես էլ եմ մեղավոր դրանում: Ես էլ, լսելով իմ վերադասներին, թերագնահատել եմ, ես այստեղ իմ սխալը տեսնում եմ, բայց արդյոք դա մենակ իմ մեղքն էր, կամ արդյոք այդ ոլորտի պատասխանատուն ես էի: Ոչ, պետությունում կային ամբողջական ինստիտուներ, որոնք պարտավոր էին ճիշտ գնահատել, թե 32 սմերչը 10 սմերչից ինչքանով է շատ, կամ՝ 100 հատ նոր տանկ էին առնում, մենք ոչ մի հատ չունեինք: Կան փակ զեկույցներ, որոնք, եթե հանձաժողովը ուսումնասիրի, լիքը բաներ ջրի երես կհանի: Ես խոստանում եմ՝ որպես փորձագետ տալու եմ իմ գնահատականը. կան ոլորտի պատասխանատուներ, որոնք գիտակ մարդիկ են ու իրենց փակ զեկույցներում, հաշվետվություններում վերադասին 2011, 2012, 2013, 2015, 2016, 2017, 2018 թվականներին գնահատել են ու լավ էլ գրել են, որ հակառակորդը ի վիճակի է իր խնդիրը այսքան տոկոսով լուծի ու վտանգավոր տոկոսների մասին է եղել խոսքը, մեզ հասցնի այսքան տոկոսով վնաս, բավական ազնիվ գնահատականներ կան, ուղղակի զեկույցները գաղտնի են: Ու աբսուրդն այն է, որ այն մարդիկ, ովքեր այդ զեկուցագրերը գրել են, այսօր ուրիշ բան են խոսում:


Սխալները շատ են եղել այն ժամանակ էլ, հիմա էլ, որոշումներ կան, որ սխալ ենք կայացրել, թեև պատերազմի ժամանակ էլ ենք սխալ որոշումներ կայացրել, դա էլ պետք է քննվի, հիմնավորվի, թե ինչու այսպես եղավ:


- Կարծում եք քննիչ հանձնաժողովը կարո՞ղ է օբյեկտիվ գնահատական տալ:


- Ես կարծում եմ՝ հանձնաժողովը պետք է պրոֆեսիոնալ աշխատի, թե չէ ընդդիմություն, ոչ ընդդիմություն, դա չէ որոշիչը: Ես շատ կուզենայի, որ իմ շատ սիրելի նախարար Սեյրան Օհանյանը, ով գերպրոֆեսիոնալ մասնագետ է այս հարցում, լինի հանձնաժողովում, իմ կողմից շատ հարգված Տիգրան Աբրահամյանը, մարդ, որն իր կյանքը նվիրել էր Պաշտպանության բանակին, իրենց մասնակցությունն է պետք: Ես ակնկալում եմ ու իմ ներդումը լինելու է հենց նրանում, որ հարցերը քննարկվեն պրոֆեսիոնալ:


Ես իմ ճանաչած մարդկանց մեջ, ում անունը տալիս եմ՝ անկախ իմ մասին ինչ են արտահայտվել, ես իրենց մեջ թուրք չեմ ճանաչում, եթե իրենք հանկարծ ինձ անվանեն այնպիսի մարդ, որը, իմ ընկալմամբ, հավասար է թուրքի, իրենց խղճի վրա եմ թողնում: Ես ուզում եմ, որ մենք առողջ մթնոլորտում աշխատենք:


Մեկնաբանություններ


Համընկնող լուրեր